De demente man komt zijn bed niet uit (na een val, enkele maanden geleden), maar verzamelt de voorwerpen waar hij net bij kan in zijn bed, zodat hij ze mee kan nemen als hij ‘straks wordt opgehaald’.
Hij vraagt aan de medewerkers van Kloek, wonen met zorg of ze een taxi voor hem willen bellen. Als dat niet meteen het gewenste effect heeft, biedt hij daarvoor steeds hogere bedragen.
De verzorgers willen graag dat de man in beweging komt. Ze hebben het gevoel dat hij dat ook kan. Daarom hebben ze zijn rolstoel zó bij het bed geplaatst dat hij zichzelf erin kan laten zakken, als hij durft.
Soms gaat hij rechtop zitten, met zijn sloffen aan, en dan kijkt hij een poosje naar de rolstoel. Via de rolstoel kan hij het heilighartbeeld pakken, dat hij ook zo graag mee wil nemen, als hij ‘straks wordt opgehaald’.
Na een poosje gaat hij toch weer liggen. Vandaag durft hij nog niet…
(Loes Vork, communicatieadviseur van Kloek)
Dit verhaal kreeg een prachtig vervolg.
