Interview met Tim Stouten, teamleider van Kloek Amsterdam
Na een aantal omzwervingen ontdekte Tim Stouten dat hij is geboren voor de zorg. Sinds 1 februari werkt hij met veel plezier als teamleider bij Kloek Amsterdam. Vooral de kleinschaligheid, waardoor het contact met bewoners intensief is en de lijnen kort zijn, spreekt Tim aan. Zijn missie is om samen met het team te groeien van een jonge organisatie tot een stabiele zorgaanbieder.
Tim: ‘Na de middelbare school begon ik aan een technische opleiding, maar dat vond ik niks. Ik had meer met sport, dus stapte over naar de opleiding Sport & Bewegen. Dat ik net voordat ik aan die studie begon m’n enkelband scheurde, heeft zo moeten zijn. In die periode tipte een kennis me over opleiding in de zorg. Ik was van plan om een jaartje te proeven aan de zorg, maar voelde me tot mijn verrassing meteen helemaal thuis.’
Geboren voor de zorg
‘Met het diploma Sociaal Pedagogisch Werk-4 op zak kon ik meteen aan de slag. Bij Ipse de Bruggen, een grote zorgspeler in Zuid-Holland, zorgde ik in een kleinschalige woning op een mooi landgoed voor bewoners met een verstandelijke beperking. Om me de dagelijkse zorg meer eigen te maken, heb ik intern de opleiding Verzorgende IG gevolgd. Na een aantal jaar stapte ik over naar de dagbesteding.’
‘In die tijd heb ik ook Management in de Zorg gestudeerd. Omdat er bij Ipse geen doorgroeimogelijkheid was, besloot ik als salesmanager ergens anders mijn managementvaardigheden in te zetten. Maar in een zaak voor gereedschappen bleek weinig tijd en ruimte om de verdieping met mensen aan te gaan, en dat miste ik ontzettend. Zo werd me duidelijk dat ik geboren ben voor de zorg.’
Open en kleinschalig
‘Terug in de zorg werkte ik net een jaar met kinderen met een ernstige verstandelijke beperking bij Ons Tweede Thuis, toen Kloek op mijn pad kwam. Ik was niet op zoek naar een andere baan, maar mijn oog viel op de vacature. De opzet van het leveren van zorg en de kleinschaligheid spraken me erg aan. Na diverse prettig verlopen gesprekken en een dag meedraaien kon ik op 1 februari aan de Lutmastraat beginnen.’
Focus op stabiliteit
‘Het is mijn doel om van de jonge organisatie die Kloek Amsterdam is, een stabiele speler te maken binnen de zorg voor mensen met dementie. Ik vind het erg leuk om onderdeel te zijn van zo’n groeiende onderneming. Dat ik mensen kan en mag helpen om te groeien is een voorrecht. De medewerkers van Kloek zijn erg betrokken. Ik ben dan ook blij met hun inzet. Ze staan dag en nacht voor onze bewoners klaar, terwijl niet altijd alles gaat zoals ze zouden willen. Zij zien een grote toekomst voor hun organisatie. We zetten ons allemaal in om dat te bereiken.’
Daginvulling onder de loep
‘Verder onderzoeken we met dementiecoach Karin Kuhlmann en het team hoe de bewoners hun daginvulling ervaren. We kunnen van alles bedenken en organiseren, maar voor sommige bewoners is hun dagelijkse verzorging al bezigheid genoeg. Er is voldoende activiteit, van spelletjes spelen tot kleurplaten tekenen en van koekjes bakken tot paaseieren schilderen. Het is heerlijk om de bewoners bezig te zien. Het is alleen zoeken naar de juiste balans.’
‘Omdat Kloek Roosendaal al wat langer bestaat dan Amsterdam heb ik hierover, maar ook over andere zaken, regelmatig contact met Elize, mijn collega teamleider in Roosendaal. Wat ik trouwens fijn vind, is dat ik ook tips krijg van familieleden van bewoners. Op een opbouwende manier kan ieder zijn bijdrage leveren aan veilige en goede zorg.’
Klik met Kloek
‘Als teamleider maak ik elke dag een rondje langs de afdelingen om met medewerkers en bewoners te praten. Op de werkvloer deelnemen aan gezelligheid en het vertrouwde gevoel van zorg leveren vind ik belangrijk in deze functie. Het is toch geweldig wanneer een bewoner iedere keer als ze me ziet zegt: “Wat leuk dat je hier bent. Ik heb je nog nooit gezien!”’ ‘Ook vragen bewoners me regelmatig of ik kinderen heb. Daar zijn ze gek op. En ja, we hebben twee meisjes, een van vijf en een van twee. Mijn vriendin werkt ook in de zorg, maar dan als verpleegkundige.’
Creatief door Corona
‘Natuurlijk is de periode waarin we nu zitten niet makkelijk. Door het Coronavirus mag er geen familie op bezoek komen en dat is lastig. Maar over het algemeen slaan de bewoners zich er prima doorheen. We bedenken creatieve oplossingen. Zo onderhouden we het contact met families via Skype. Ook krijgen de bewoners meer post; een bewoner ontvangt zelfs iedere dag een kaartje! Maar we maken ook zelf kaartjes om te versturen.’
‘Laatst hebben we zelfs nog het AT5 Nieuws gehaald… Een dochter van een van de bewoners heeft het, samen met onze vrijwilligerscoördinator, mogelijk gemaakt dat een operazangeres de bewoners beneden vanuit een tuin kon toezingen. Een van onze bewoners zong zelfs het Ave Maria terug. Dat is toch prachtig?’, zegt Tim tot slot.