Van tijd tot tijd interviewen we familieleden van onze bewoners over hun ervaringen. Die ervaringen kunnen andere familieleden misschien weer helpen en ze geven een beeld van het leven en wonen bij Kloek.
De zorg voor moeder werd te zwaar
‘Mijn moeder kreeg 8 jaar geleden de diagnose Alzheimer. Al die tijd heeft mijn vader voor haar gezorgd. En dat deed hij zo goed dat wij als kinderen en familie niet altijd doorhadden hoe zwaar dat voor hem was.
Mijn ouders zijn altijd een 2-eenheid geweest, en mijn vader vond het vanzelfsprekend dat hij voor mijn moeder zorgde. Maar in het najaar van 2015 begon hij zelf met zijn gezondheid te tobben.
In de 1e week van maart 2016 moest mijn vader naar het ziekenhuis en in die dagen zorgden wij als kinderen voor mijn moeder. Toen realiseerden we ons pas hoe heftig dat was.
Bovendien konden we in die dagen pas in alle openheid met mijn vader praten over hoe zwaar de zorg hem viel.’
Andere oplossing nodig
‘In gesprekken met het hele gezin kwamen we erop uit dat mijn vader niet meer zo intensief voor mijn moeder kon zorgen als hij uit het ziekenhuis kwam, want hij moest zelf herstellen en revalideren.
We moesten dus een andere oplossing zoeken, en daarvoor was een zorgindicatie nodig. Een extern iemand kwam vaststellen welke zorg onze moeder nodig had. De uitkomst was dat mijn moeder naar een gesloten afdeling voor mensen met dementie moest.
In overleg met mijn ouders gingen mijn broer en ik op zoek naar een geschikte plaats voor onze moeder. Dat lag ingewikkeld, want mijn moeder wilde zelf helemaal niet naar een gesloten afdeling, en wij wilden dat niet met dwangmaatregelen doorzetten.’
Kloek voelde direct als thuis
‘Toevallig hoorden we in die dagen over Kloek en dat klonk aantrekkelijk genoeg om eens te gaan kijken.
Kloek voelde voor ons direct als een soort thuis: de warme inrichting, het eigen appartement, met een heuse voordeur, bel en brievenbus en dan je eigen meubels mogen meenemen.
Mijn broer en ik waren allebei direct enthousiast. Voor ons was Kloek echt een redding.
Bewoners zijn zich misschien zelf niet altijd bewust van hun eigen plek bij Kloek, maar voor de mensen eromheen is dat zo belangrijk.
Het is zo’n fijn idee dat je moeder of vader echt een eigen appartement, met eigen meubels en een eigen voordeur heeft, maar dat er tegelijkertijd wel warmte, zorg en gezelligheid dicht bij is.’
Prettige woonkamer
‘In de praktijk is mijn moeder toch veel in de woonkamer, maar dat voelt heel anders dan de woonkamer in een verpleeghuis. Er zijn allemaal hoekjes waar we samen kunnen zitten.
Als familie is het heerlijk om plaats te nemen aan de grote tafel en gezellig met elkaar te kletsen, maar je kunt ook gemakkelijk wat meer privacy zoeken in een rustigere hoek.
Mijn moeder is nog wel wat onrustig bij Kloek en ze mist mijn vader erg. Ze waren altijd bijzonder hecht en ze realiseert ze zich soms heel goed dat ze nu zonder hem is.
Wat dat betreft, is Alzheimer zo wonderlijk: het kortetermijngeheugen neemt sterk af, maar dat mijn vader niet bij haar is, weet ze wel.’
Deskundigen denken mee
‘Wat ik in die onrustige dagen van mijn moeder heel fijn vind: Cindy, de zorgcoördinator heeft met een trainer/coach van Kloek overlegd over mijn moeders onrust.
De coach adviseerde een filmpje te maken waarop mijn vader mijn moeder geruststellend toespreekt.
Een prima idee. We hebben het uitgevoerd en het helpt voor een deel zeker.
Ook dat is prettig aan Kloek: er zijn deskundigen achter de hand die meedenken in ingewikkelde situaties.’
Medewerkers zijn oprecht betrokken
‘Verder zijn de medewerkers oprecht betrokken bij de bewoners.
Half april hebben wij de urn van mijn overleden broer bijgezet in zijn graf. Daar was mijn moeder ook bij. Ik stuurde 2 foto’s naar Cindy en zette erbij dat zij die gerust in de whatsappgroep van de medewerkers mocht zetten. Dan wist iedereen wat mijn moeder heeft meegemaakt, en dat maakt het gemakkelijker om er even met haar over te praten.
Het is zo prettig dat dat zo kan. De korte lijnen en de openheid over en weer vinden wij als familie erg fijn.
Ook de 2 directeuren waarderen we. Wij merken dat ze betrokken zijn bij Kloek en bij de bewoners. Ze hebben ons bovendien veel regelwerk uit handen genomen toen wij mijn moeder graag op korte termijn bij Kloek wilden laten wonen.
En nog steeds ervaren wij dat ze meeleven. Dat is bijzonder.
‘Ik kan weer ontspannen met mijn moeder omgaan’
‘Maar wat ik van Kloek het allerfijnst vind: ik kan weer ontspannen met mijn moeder omgaan. Er wordt goed voor haar gezorgd en als ik kom, gaan we iets gezelligs doen.
Ik kan weer gewoon een dochter zijn en zo genieten we allebei van ons contact.
Ik ga met mijn moeder op pad, of we kletsen wat in de woonkamer. We hebben plezier en mijn moeder is echt blij als ik er ben. Dankzij Kloek kunnen we nu weer meer leuke momenten met elkaar creëren, zonder dat de zorg overheerst.
Mijn moeder is nog steeds in de fase van wennen aan deze nieuwe situatie, maar met de liefdevolle zorg van het personeel komt dit uiteindelijk zeker goed.
Natuurlijk zijn er ook genoeg dingen die nog niet helemaal soepel lopen. Zo is de tuin nog niet klaar, en is het met de activiteiten ook nog wel eens zoeken, maar dat hoort bij een nieuwe organisatie.
Dat vraagt gewoon wat meer tijd.’
(om privacyredenen hebben we dit interview zo algemeen mogelijk gehouden)
