De oma van Nena de Clercq woont sinds december 2016 bij Kloek. Nena vertelt in deze blogpost hoe het voor haar is dat haar oma dementie heeft en hoe zij met haar oma omgaat. En hoe zij op het idee voor haar inzamelingsactie voor een Tovertafel voor de bewoners van Kloek is gekomen. Samen met haar familie heeft Nena daarvoor bijna 4.000 euro ingezameld. Een actie waar wij als Kloek erg blij mee zijn.
Erin meegaan is het beste
‘Mijn oma was al heel lang vergeetachtig. Voor mij en mijn nichtjes is het bijvoorbeeld altijd normaal geweest om aangesproken te worden met de naam van een andere kleindochter. Daar konden we altijd om lachen en vervolgens had je gewoon een normaal gesprek met oma.
De afgelopen jaren vond ik het wel moeilijker worden om haar achteruit te zien gaan. Ik zag mijn oma denk ik 2 à 3 keer per jaar, waardoor het voor mij steeds grote sprongen achteruit waren.
In het begin vond ik het lastig om gesprekken met haar te voeren, omdat het toch moeilijk te bevatten was dat ze echt een paar keer achter elkaar hetzelfde vroeg. Of dat ze bijvoorbeeld nog een paar jaar vroeg hoe het met mijn ex-vriend ging.
Maar na een tijd besefte ik dat je daar toch het beste in mee kunt gaan. Toen ben ik gewoon elke keer een nieuw antwoord gaan verzinnen, om het leuk te houden voor mezelf.
Inmiddels stelt mijn oma nauwelijks meer persoonlijke vragen, ze is bijna weer een klein kind geworden. Dat vind ik nog steeds wel pijnlijk om te ervaren. Eigenlijk voelt het alsof ze er als persoon niet meer is. Dat vind ik als kleindochter natuurlijk lastig, maar ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn voor mijn opa, die al bijna 60 jaar met haar is getrouwd.’
Op een goede plek terechtgekomen
‘Ik vond het heftig om mijn oma voor het eerst op te zoeken in bij Kloek. Ze had niet haar beste dag en was erg boos op alles. Tegelijkertijd besefte ik heel goed hoe fijn het was dat mijn opa niet meer de zorg op zich hoefde te nemen. En dat ze op een hele goede plek terecht was gekomen.
Bij Kloek wordt voor mijn gevoel veel aandacht besteed aan het zorgen voor een huiselijke sfeer. Het is bijvoorbeeld fijn dat iedereen eigen meubels in zijn kamer heeft staan. Ook de sfeer in de huiskamer vind ik prettig. Iedereen kan er rustig binnen komen wandelen, krijgt iets te drinken en kan op zijn eigen manier een praatje maken.
En voor mijn opa vind ik het heel fijn dat dat hij ook altijd welkom is om langs te komen of mee te eten.
Hoe het is om mijn oma nu te zien hangt heel erg van haar stemming af. Soms is ze wel een tijd vrolijk. Maar meestal komt er toch het punt dat ze boos is en je als familie weinig goed kunt doen.
Dan kan ze je ook heel erg kwalijk nemen dat er nooit iemand bij haar is. Terwijl er bijna elke dag iemand op bezoek komt.’
Idee voor een Tovertafel
‘Via mijn eigen werk kwam ik al in aanraking met de makers van de Tovertafel toen mijn oma nog thuis. Ik hoorde in die tijd ook over de crowdfundingsactie, maar kon nog niet helemaal plaatsen waarom mensen zo’n actie zouden opstarten.
Toen ik later voor het eerst bij mijn oma bij Kloek op bezoek was geweest, had ik zo’n machteloos gevoel. Ik vond het heel heftig om haar zo weinig plezier te zien hebben.
Opeens dacht ik weer aan de Tovertafel en ik wilde graag iets doen dat mijn oma en andere bewoners van Kloek meer plezier zou kunnen geven. Daarom heb ik de inzamelingsactie opgezet.
Het heeft mij erg goed gedaan dat er zo veel mensen geld hebben gedoneerd en hoe snel we een prachtig bedrag bij elkaar hebben weten te sparen. Daarvoor hebben ook mijn tantes veel werk verzet door onder andere een benefietconcert bij Kloek te geven.
Het raakt mij altijd weer hoe mijn vader, oom en tantes mijn opa en oma ondersteunen en omgaan met oma’s dementie. Ook heb ik enorm veel bewondering voor mijn opa die mijn oma erg lang thuis heeft verzorgd. Ik hoop zo dat zij allemaal nog een aantal mooie momenten met mijn oma kunnen beleven, wie weet ook dankzij de Tovertafel.’
