Onze verzorgenden worden regelmatig getraind in nog beter aansluiten bij de bewoners met dementie. In maart en april van dit jaar volgde elk team verzorgenden 2 teambijeenkomsten. Daarnaast werd elke medewerker individueel begeleid. ‘Ik vind het een rijkdom dat ik van alles heb mogen leren’, vertelt Jacqueline Kerseboom. ‘Ook al heb ik veel ervaring in de zorg voor mensen met dementie, toch blijf ook ik me voortdurend ontwikkelen.’
Eyeopener
‘Dementiecoach Karin liet mij bijvoorbeeld zien dat ik toch wel veel vroeg van de meneer voor wie ik zorgde. Ik mocht hem als het ware nog veel meer bij de hand nemen. Voor mij was dat een belangrijke eyeopener.
Ik ben me daar nu in het omgaan met “mijn” bewoners veel bewuster van. Ik laat expres stiltes vallen en kijk dan wat er gebeurt. Wat doet een bewoner, hoe kijkt hij en wat zegt hij?
Voorheen deed ik vaker iets, omdat ik zelf dacht dat dat nodig of goed was. Nu stem ik zo veel mogelijk af op een bewoner.
Ik laat dus meer gebeuren en heb meer geduld. Voor mij voelt het als een verdieping van mijn werk.’
Goed kijken en goed luisteren
‘Ook heeft Karin ons in de teamtrainingen heel goed laten zien dat elke bewoner met dementie weer anders is. En dat elke bewoner dus een andere benadering nodig heeft.
Op de automatische piloot zorgen voor mensen met dementie is er niet bij. Karin benadrukt steeds weer dat het allemaal begint bij goed kijken en luisteren naar bewoners.
Wat zeggen ze letterlijk? Daar moet je bij aansluiten.
Ik merk zelf dat ik nu veel meer “in het nu” ben als ik voor bewoners zorg dan voor de training.’
Ontspannener en rustiger
‘Ik merk ook dat er iets veranderd is in ons team. Karin maakte duidelijk hoe wij al snel voor te veel prikkels en dus voor onrust bij bewoners kunnen zorgen doordat we te hard en te veel praten of te snel lopen.
Ikzelf probeer nu echt bewust rustiger te lopen en zachter te praten, en we spreken elkaar daar als collega’s ook sneller op aan. Het is steeds de kunst en de uitdaging om niet uit te gaan van je eigen gevoel, maar van het gevoel van bewoners. Ik heb het idee dat bewoners daardoor ontspannener en rustiger zijn. Daar doe ik het voor.
Pas nog was een bewoner paniekerig tijdens het douchen. Hij had last van de zeep. Dan spoel en droog ik meneer zo snel mogelijk af, en zeg zo weinig mogelijk. Ik vraag even niets meer en laat meneer rustig op zijn kamer bijkomen. Ik breng een ontbijtje, ga even met een kop koffie bij hem zitten en peil rustig hoe hij zich voelt.
Zo bij een bewoner mogen aansluiten, geeft mij veel voldoening. Iemand is wie hij is en mag zijn wie hij is. Dat is de basis van werken bij Kloek.’
Met een bewoner meelopen
‘Sowieso is het erg goed om ons als team van Kloek steeds bewust te zijn van de visie van Kloek en die handen en voeten te geven, ook in moeilijke situaties rond bewoners. Als Kloek willen we steeds aansluiten bij wat een bewoner op dit moment nodig heeft, samen met familie.
Je geeft warme zorg die past bij de bewoner. We lopen als het ware met bewoners mee. Ook dat maakte Karin extra-duidelijk in haar training.
Er zijn geen standaarden. Je kijkt elke dag, elk moment opnieuw: wat kan nu wel en wat kan niet?
Natuurlijk is dat ook wel eens moeilijk, want je hebt niet altijd houvast. Daar moeten wij als verzorgenden goed mee kunnen omgaan.’
Een tijdje terug was ik bijvoorbeeld aan het stofzuigen. Een collega zei: “Mevrouw wordt daar onrustig van.” Ik zag dat zelf niet direct, en dan hebben we het daar samen even over.
Wat zie jij? Wat zie ik? Dat is heel leerzaam. Fijn dat die ruimte er is.’
Allemaal dezelfde basis
‘Ik vind het zo’n meerwaarde om als team de training van Karin gevolgd te hebben. Nu kunnen we er met elkaar regelmatig op terugkomen. We hebben allemaal dezelfde basis.
Fijn ook dat wij deze training 2 keer per jaar krijgen. Je hebt die herhaling als verzorgende echt nodig. Je bewust zijn van het effect van jouw gedrag op hoe een bewoner zich voelt, dat is een continu leerproces.’
