Een werkdag van een Welzijnsmedewerker

Dat is een vraag die mij vaak gesteld wordt.

Ik werk ruim 20 jaar in de zorg en ben gediplomeerd Verzorgende IG en Gespecialiseerd Verpleegkundige Psychogeriatrie. De laatste jaren had ik een duobaan en was ook werkzaam als meewerkend coördinator op een dagverzorging. Ineens zag ik een vacature voor welzijnsmedewerker bij Kloek en mijn hart maakte een sprongetje! Want het leukste van dit vakgebied is toch wel: oprechte aandacht geven aan een doelgroep die het hard nodig heeft.

Het idee bestaat dat mijn dagactiviteiten alleen uit  “knutselen” bestaat.

Daarom beschrijf ik hieronder met liefde: Een werkdag van een Welzijnsmedewerker.

Ik lees de rapportages, kijk in mijn agenda en op de planning of ik afspraken heb vandaag.

Ik stap binnen op een van de vier afdelingen en wordt enthousiast begroet door een van de bewoonsters.

Mevrouw vindt het fijn als er iemand naast haar zit tijdens een bakje koffie en dat weet ik. Terwijl we samen koffiedrinken lak ik mevrouw haar nagels.

Vroeger deed mevrouw dit ook altijd en ook al is ze dat zelf vergeten; op deze manier blijft, de vaak jarenlange gewoonte, in stand.
Bij Kloek willen we zoveel mogelijk meebewegen met gewoontes en wensen van onze bewoners.

Er druppelen steeds meer bewoners de huiskamers binnen.

Ik schenk wat lekkers te drinken in en maak een gezellig praatje.

Als de thee en koffie op is besluiten we dat een gymlesje aan tafel een goed begin van de dag is.
Op een vrolijk muziekje doe ik de oefeningen voor en soms, na wat aarzeling en met wat aanmoediging, doet een groot deel van de groep mee. Na het bewegen is het ook tijd voor
” hersengymnastiek” en maken we samen de kruiswoordpuzzel uit de krant. Ik groet de bewoners en ga op weg naar de volgende afdeling.

Ik hoor een ” Hallo, Hallo” uit een van de appartementen, mevrouw ligt de laatste tijd langer op bed omdat ze erg verzwakt is. Ze is soms wat onrustig omdat ze niet meer weet waar ze is. Ik hurk naast haar neer en probeer te “lezen” of mevrouw behoefte heeft aan wat gezelschap.
Deze ochtend heeft mevrouw hier behoefte aan.
Ik help haar omhoog in bed, pak de krant en wat fotoboeken erbij. Ik lees er uit voor en mevrouw krijgt een glimlach om haar mond als ik haar betrek bij het nieuws.
We bladeren daarna in haar fotoboek. Het praten over vroeger doet mevrouw erg goed.

Zij heeft fijne herinneringen en op deze manier neemt de onrust wat af.

Als ze na een tijdje aangeeft dat ze moe is en graag wil slapen help ik haar weer om lekker te gaan liggen en loop weer richting de woonkamer.

Ik kijk op het bord wat de lunch van vandaag wordt: ” jammer geen soep” zegt een meneer die het leuk vindt om te helpen. Samen besluiten we dat we trek hebben in tomatensoep!

Ik help meneer in zijn jas en vraag nog een bewoner mee om mee te gaan naar de winkel. Tijdens het winkelen laat ik de bewoners zoveel mogelijk zelf boodschappen pakken. Dit lukt met wat kleine aanwijzingen vaak erg goed. We worden op de terugweg vrolijk begroet door de dame van de bloemenstal: “weer lekker aan de wandel samen?” roept ze ons na. “Fijne dag!”

Bij terugkomst op afdeling snijden we te tomaten en worden er balletjes gedraaid.

Ieder die wil helpt op zijn of haar eigen manier. Er wordt meegezongen met liedjes van vroeger en een dame die erg van dansen houd beweegt mee op de vrolijke deuntjes.

Na het eten ga ik naar boven om te rapporteren en wat mails te beantwoorden.

Samen met een collega uit de zorg hebben we een zorg leef plan gesprek.

Met de familie bespreken we de behoefte van de bewoner en leggen dit samen vast.
We proberen helder te krijgen waar we de betreffende bewoner op welzijnsgebied mee kunnen plezieren en hoe we eventuele onrust weg kunnen krijgen door aandacht, een activiteit of door een bepaalde benaderingswijze.
Doordat ik de opleiding GVP ( gespecialiseerd verzorgende psychogeriatrie) heb gevolgd, weet ik dat er veel soorten van dementie zijn en daarbij ook passende benaderingswijzen. Soms duurt het even voor we de juiste manier hebben gevonden maar familie en/of mantelzorg zijn daarbij een grote hulp! Op deze manier kunnen we bewoners de juiste aandacht geven en passende activiteiten ondernemen.

Samen met de collega’s van de zorg bespreken we dit zorg leef plan regelmatig.
Wat werkt wel? Wat juist niet? En we geven elkaar tips.

Een collega komt naar mij toe met de vraag of ik even tijd heb. Een meneer die nog maar kort op de afdeling is, is wat onrustig en heeft behoefte aan wat 1-op-1 aandacht.

Meneer is gek op films kijken en ik pak de dvd speler erbij. (Deze plaats ik op verschillende kamers als er behoefte aan is) Samen kijken we een stuk van een film en de onrust van meneer neemt langzaam af.

Ik heb afgesproken met de bewoners van een andere afdeling en mijn collega van de zorg dat er wordt geknutseld vanmiddag.
Als ik aankom zitten de bewoners die mee willen doen al klaar aan tafel, we maken pompoenen van wc rollen, ieder op zijn eigen manier. We hebben veel lol en er komen weer veel verhalen van vroeger voorbij. Een dame is zo tevreden met het resultaat dat ze er mee op de foto wil! Deze foto stuur ik door aan familie, die het vaak erg leuk vinden om te zien dat hun naasten een fijne, creatieve middag hebben gehad.

Zeker in deze tijd van lockdowns en beperkingen qua bezoekersaantallen!

Na het knutselen bel ik samen met één van de bewoonsters via videobellen naar haar dochter, dit is een ideale manier om toch contact te hebben als het niet anders kan.

Ik rapporteer en maak de maandlijst voor komende maand af.

Samen met mijn collega hebben we een aantal leuke dingen gepland onder andere een bezoekje aan de kinderboerderij en de markt, bakken, koken, gymmen met de fysiotherapeut en de zondagmiddag borrel staan er natuurlijk ook weer op!

Ik besluit de schouw beneden nog even andere decoratie te geven en haal een dame van een afdeling die hierbij altijd graag helpt. Mevrouw zit in een rolstoel maar kan nog prima helpen met aangeven en aanwijzen.

Na weer een lekker werkdag stap ik tevreden de tram in.

Morgen maken we er samen weer een mooie dag van!